بهترین هدیه خدا
در حاليكه دلم مانند كويري تشنه و بي جان بود ، در حاليكه بغض گلويم را گرفته بود و از درد تنهايي ديگر جاني نداشتم
در حاليكه چشمانم از اشك ريختن سويي نداشت....
در حاليكه هنوز غم جدايي از عشق گذشته در دلم نشسته بود...
در حاليكه ديگر اميدي به ادامه زندگي نداشتم و همه درهاي اميد به رويم بسته شده بود....
در حاليكه آسمان دلم پر از ابر هاي سياه سرگردان غم و غصه بود....
در حاليكه دستهايم ديگر طاقت اين را نداشتند كه حتي يك كلام نيز از عشق و عاشق شدن بنويسند..
در حاليكه هواي دلم گرفته و سرد شده بود...
خداوند به من هديه اي داد كه زندگيم را آرام و پر از اميد كرد....
به باغچه دلم زيباترين و خوشبو ترين گل را هديه داد...
به آسمان تيره و تارم ، مهتاب روشن و ستاره درخشاني را هديه داد...
در جاده هاي خسته و خالي ام ، همسفري با دلي پر از محبت و مهرباني هديه داد...
به دل پر از سكوت و پر از غمم نيروي عشق را عطا كرد...
به دستهايم قدرت اين را داد كه هرچه مي خواهند از عشق بنويسند و بهترين و زيباترين جملات را براي عشق بگويند...
به پا هايم قدرت اين را داد كه بتوانند در جاده هاي پر از عشق قدم بزنند....
و به وجودم اراده عاشق شدن را داد......
آري او فرشته زيبا و مهربان را به زندگيم هديه داد...
آن فرشته را مانند باران كرد و بر من نازل كرد تا تن غم زده و خسته مرا بشويد و جاني دوباره و طراوت عاشقانه اي دوباره به من بخشيد...
آن فرشته را مانند گلي كرد و در گلدان تاقچه قلبم گذاشت تا عطر و بوي عاشقانه اش حال و هواي خانه دلم را دگرگون كند!!!
آن فرشته را تمام زندگي من كرد . قلب مرا در قلب آن فرشته طلسم كرد و درهاي قلبم را بست و كليدش را نزد خود نگه داشت...
هديه اي كه خداوند به من داد آرزو هايم را زنده كرد، دلم را پر از اميد و دلگرمي كرد!!!
هديه اي داد كه از گل هم زيباتر بود، از خورشيد نوراني تر و از ستاره درخشانتر...
و اين بهترين چيزي بود كه خداوند در تمام زندگيم به من داد.
آري او خوشبختي را به من داد ، به من عشق و سعادت عاشق بودن را عطا كرد..
سپاس آن خدايي را كه زندگي دوباره به من بخشيد ، بهترين هديه دنيا را به من دادو قلبم را آرام و پر از عشق كرد.
سپاس آن خدايي را كه عشق پاك و واقعي و بدون ريا و بي پايان را به من عطا كرد.
پس خداوندا كليد قلبم را تا پايان زندگيم تا ابد و براي هميشه نزد خود نگهدار.
تا من نيز با مهر و محبت و عشق خودم آن قلب سرخ را كه به من هديه دادي ، در قلبم نگه دارم..
سلام ای رهگذر با نگاه بی انتهایت به عمق تک تک حروف و واژه هایم بنگر و آرام آرام مرا همراه با این صفحه ورق بزن... و بعد به رسم روزگار مرا و عمق نوشته هایم را به دست فراموشی بسپار...